We zijn hier met de eerste Panna Knock Out Ladies Wereldkampioen. Sarah Khiali, onderdeel van de Pannahouse crew uit Kopenhagen!
Kun je iets meer over jezelf vertellen?
Mijn naam is Sarah Khiali, ook bekend als Sarah Khi. Ik ben 20 jaar en maak deel uit van de Pannahouse-crew. Het begon allemaal iets meer dan een jaar geleden, toen ik voor het eerst begon met straatvoetbal.
Wie of wat inspireerde je om straatvoetbal en panna te gaan spelen?
Ik wist lang voordat ik begon met spelen wat panna was, maar ik was bezig met grasvoetbal. Maar toen begon ik naar de nieuwe plek van Pannahouses “street under buen” te komen, waar ik alle jongens van de crew zag met hun waanzinnige groundmoves. In het begin wilde ik niet eens spelen, maar toen nam Jacob me onder zijn vleugels en leerde me eenvoudige skills. Dus ik zal zeggen dat het een combinatie is van de hele Pannahouse-crew en vooral Jacob die me mijn eerste groundmoves heeft geleerd en panna voor mij heeft gepresenteerd.
Dit jaar was de eerste editie van de Ladies World Finals, hoe heb je dit ervaren?
Ik vond het geweldig. Het was een geweldige manier om een groter podium te geven aan de vrouwelijke straatvoetballer scene te geven. Ik denk dat het boven mijn verwachtingen was. Hopelijk blijven er meer toernooien voor vrouwelijke spelers komen, ook al doe ik graag mee aan toernooien voor iedereen.
Wat ging er door je heen toen je wereldkampioen werd?
Ik had zoveel gedachten, ik was zo blij en trots. Maar tegelijkertijd was ik opgelucht en het liet me zien dat al mijn harde werk zijn vruchten afwierp. Zoveel liefde voor mijn Pannahouse-familie, zonder hen had ik het niet gedaan.
Denk je dat je de World Finals in 2022 weer kunt winnen?
Ik weet het niet, er zijn veel goede vrouwelijke spelers, dus het zal moeilijk worden. Maar ik zal hard werken en mijn best doen om mijn titel te behouden. Maar het wordt een grote uitdaging.
Wie is de moeilijkste tegenstander waar je tegen hebt gespeeld?
Dit moet Noah Kofi zijn, vanwege de manier waarop hij zich op het veld beweegt. Voor mij is een taaie tegenstander iemand die beweegt en de grootte van het veld gebruikt. En die me natuurlijk tegelijkertijd pannanoia geeft.
Waar denk je dat de vrouwelijke straatvoetbal/panna scene over 10 jaar staar?
Ik denk dat het zal groeien en ik hoop dat het dat ook zal doen. Maar ik denk dat naarmate meer meisjes spelen, het automatisch zal groeien. Hopelijk zal op een dag de vrouwelijke straatvoetbal/panna scene zo groot zijn dat iedereen de sport kent. Ik hoop ook dat de vrouwelijke panna-scene op hetzelfde niveau groeit als de beste mannelijke spelers. Dan zijn er niet alleen jongens bij de top 16 op de toernooien.
Wat zou je je fans vertellen als ze ‘de volgende Sarah Khiali’ willen worden?
Toen ik begon, ging het voor mij allemaal om spelen omdat ik het leuk vond en omdat ik er blij van werd. Niet omdat ik iets of iemand wilde zijn, ik begon omdat ik het leuk vond. Toen heb ik ervoor gekozen om er veel werk in te steken. Dus als je “de volgende Sarah Khiali” wilt zijn, doe dan waar je blij van wordt. En er veel werk in steken. Gewoon jezelf zijn, dat vind ik het leukst, je kunt zoveel uiten door gewoon je ding te doen.
In de spotlight: Rania el Jackson
Wat mij het meest aanspreekt bij straatvoetbal is dat je veel communicatie hebt met mensen binnen het kader van straatvoetbal.
In de spotlight: Bryan Ugbodaga
Waar mijn liefde is begonnen is eigenlijk door Nabil. Het is allemaal eigenlijk heel gek ik begonnen, ik speelde een potje honderdtachtigen met een paar vrienden toen kwam Nabil meedoen.
In de spotlight: Kazim Tuzcu
Voor mij is de liefde voor straatvoetbal begonnen in 2018 toen ik Nasser el Jackson leerde kennen op mijn oude voetbalvereniging. Hij gaf een show waar ik heel erg gemotiveerd door werd.
